Rupsen en Heideblauwtjes

Alweer een tijdje terug, namelijk begin juli stonden de heideblauwtjes op het programma, 's morgens heel vroeg de wekker gezet om naar een gebied te gaan waar ze nogal veel te vinden waren. Het zal mij benieuwen want ik kon de heideblauwtjes alleen van de foto's van anderen, had ze zelf nog nooit gezien ;-) Nou vind ik rupsen ook erg leuk dus ik hoopte dan we die ook tegen zouden komen.

Het heideblauwtje is een vlinder die vooral op vochtige heide kan worden aangetroffen. Het zijn kleine vlinders met een spanwijdte van hooguit 3 centimeter. De mannetjes hebben blauwe bovenvleugels, de vrouwtjes bruine met een rijtje halvemaanvormige vlekjes aan de onderrand. De vliegtijd is van juni tot augustus^.

Rond 6 uur waren we op de plaats van bestemming, tja je moet er wat voor over hebben he, een ieder ander zou zich nog een keer omdraaien in bed, maar nee ik dus niet. Het is nou eenmaal zo dat als je een mooie macro foto wilt maken van kleine insecten de kans op slagen groter is als je 's morgens vroeg gaat omdat met name de vlindertjes dan nog niet helemaal opgedroogd zijn en het fotograferen dan wat makkelijker gaat dan dat ze volop in de rondte vliegen.

Oke, op een open veldje de spullen neergezet en dan maar kijken of je wat kunt vinden. Al vrij snel vonden we een rups, yeahhhhhh.................

Bij thuiskomst bleek dit om de ringelrups te gaan. Al vrij snel na deze rups vonden we een aantal blauwtjes, en hoe meer je door het veld liep hoe meer je er zag ;-) Deze was nog niet droog genoeg om echt weg te kunnen vliegen, dus snel een paar fotootjes maken en verder zoeken. Aan de stengel zie je nog wel een druppel hangen, helaas op het vlindertje niet.

 

Helaas hebben we er geen meer gevonden die nog op zaten te warmen, alles vloog al lekker in de rondte, dat wordt dus een uitdaging om ze op de foto te krijgen, want handtam zijn ook deze vlindertjes niet ;-)

 

 

Net voordat we besloten om maar weer even een stukje verder te gaan lopen kwamen we nog een rups tegen, de rups van de veelvraat, de veelvraat  is een grote diklijvige, dag-actieve nachtvlinder behorende tot de familie van de spinners.

 

 

Onderweg naar een ander stuk hoopte we eigenlijk stiekem dat we nog een paar parende heideblauwtjes zouden zien. Het werd inmiddels al flink warmer en dan is een stuk lopen met een statief en een zware tas met fotospullen niet echt een pretje. we besloten dan om ook maar even een pauze in te lassen bij een groot veld, vol met dopheide, de waardplant van het heideblauwtje. Toen we daar net 5 minuten zaten, zagen we ineens van alles opvliegen, wauw dit veld zat helemaal vol met blauwtjes, voller dan het eerste veldje, tja dan is de pauze zo voorbij en pak je je camera op om door het veldje te lopen.

 

En ja hoor weer een rups gevonden hahaha, deze keer een rups van de goudhaaruil, een vrij bijzondere bleek na thuis komst.

Een goudhaaruil is ook een nachtvlinder en de rups heeft zijn naam te danken aan zijn haren op zijn rug. Hij schijnt in België veelal voor te komen maar in Nederland steeds minder.

 

 

Al snel vonden we ook wat parende heideblauwtjes, en naderhand steeds meer, wel leuk elke keer op een andere plek dus lekker verschillende foto's.

 

Al met al was het dus een geslaagde dag, met zowel heideblauwtjes als wat rupsen, ik heb er in ieder geval van genoten, en hoop dat ik jullie wat heb kunnen laten meegenieten van deze leuke vlindertjes.

 

Ik ben in de tussentijd nog meer op pad geweest dus binnenkort volgt er nog een blogje met wat sabelsprinkhanen en bandheidelibellen.